hayriye korkmaz - 14 Eylül 2014 at 11:57
- Cevapla
Askerlik kutsal bir görev olduğu için askere gitme yaşına gelen gençlerde ayrı bir gurur olur. Askere gitmeyen erkeğe kız da verilmediği için gençler bir an önce askerliklerini yapıp gelmeyi düşünürler. Peygamber ocağına gidecek askerler için eğlenceler düzenlenir. Askere gidecek olan gençler için bir ay önceden hazırlıklar başlar. Gençler toplanıp kendi aralarında eğlenir. Köydeki asker yakınları askere gidecek gençleri yemeğe davet eder. Yakın çevresi
askere hediye götürmek için ziyaretlerde bulunur. Gömlek, iç çamaşırı, eşofman takımı gibi hediyeler götürülür. Gençler bir ay boyunca sadece yer içer ve gezerler. Askere gitmelerine az bir süre kaldığında aralarında anlaşıp bir gün belirlerler. O gün köyün düğün salonunda eğlence yaparlar. Gidecekleri günün akşamında vatana kurban oldukları için askere gidecek gençlere kına yakılır. Otogara konvoy halinde gidilir. Davulla zurnayla oynayıp halay çekerek
askerleri yolcu ederler.
Askere gidecek olan genç, önce yakın akraba çevresi, daha sonra
komsuları tarafından en sonunda da arkadasları tarafından her aksam bir eve
yemeğe çağrılır. Bu misafir olduğu yerlerde, evin en güzel yemekleri yapılır.
Daha sonra askere gidecek olan bu kimselere, yakın hediyeler getirir. Bir
büyük tepsiye önceden hazırlanmıs yazma, mendil, çorap, iç çamasırı, ve
gömlek ile pasta, börek ve baklava gibi yiyecekler konulur. Bu tepsinin üzerine
kırmızı bir pullu örtülür. Ayrıca askere para verenler de olur.
(AFYONKARAHİSAR- ÇAY İLÇESİ Y.L. TEZİ-Cemile Kocapınar)
GÖNDEREN: MERYEM ÜÇÜNCÜ
ŞEYHLER BELDESİ-HİSARCIK-KÜTAHYA
Askere uğurlamadan bir ay önce askeri, akrabaları, çevresi yemeğe çağırır.
Yörede buna “sıra tutmak” denir.
Askere gidecek olanlara gitmesinden 1- 2 gün önce köyün meydanında davul,
zurna çalınır, taklide dayalı gösteriler yapılır eğlenmesi sağlanır. Yörede askerlere uğurlamadan birkaç gün önce eğlenmeleri için tavuk, para gibi hediyeler
verilir. Onlar da tavukları yeyip, eğlenip, gezerler.
Askere “uğur parası” verilir ki bu para asker tarafından ancak parasız kalınca
harcanacak olan paradır.
Askere gidene havlu, çamaşır konur. Yolluk olması için 5-6 köy ekmeği
pişirilir. Bunlar bohçalanıp askere verilir.
Askere giden kişiyi uğurlamaya köylü davet beklemeden askerin evine gelir.
Gelenlere yemek verilir. Yemekten sonra askerin duasına durulur. Bu dua sanki askerin
ölmüşte duasına duruluyormuş hissi verir. Askere kına yakılır. Çünkü
askere giden kişi şehit olmak için gider. Adeta asker vatana kurban edilmistir. Kurban
edilmişlik durumu kına yakma ile pekiştirilmiştir.
Askerler, gidecekleri gün Haksız Hasan Dede’nin türbesinde toplanır.
Askerlerin toplanma yeri daha önceleri Işık Çakır’dır. Orada dede onların
“dualarını çeker”. Tekbir getirilir. Askerler Haksız Hasan Dede veya Hüseyin
Dede’den sunmak üzere türbelerin ardıcından, tüfelerinden -yörede küfer ve güfer
olarak da söylenmektedir- alıp cüzdanlarına koyarlar. Bunlar istenirse muska gibi
yapılır. Bunları yapan askerlerin askerliği boyunca her türlü zarardan korunacağına
inanılır. Bu askerler için “Düşman kurşuna dizse batmaz.” denir.
Türbenin etrafı üç veya beş kere dolanılıp ardında da tüm köylü, askerle helalleşerek,
dua ederek köyün çıkısına kadar askerleri yolcu etmeye gider.
Geçmiş zamanlarda askerler uğurlanırken askerin arkadaşlarından oluşan
seğmenler köyün meydanında toplanıp atış yaparlardı ve yürüyüş gösterilerinde
bulunurlardı. Bu sürede askerin annesi, nişanlısı, kız kardeşi deyişler atardı. Bu
deyişlerin biri su şekildedir:
“Asker yolu beklerim
Günü güne eklerim
Başkasına göz atmam
Sen dönünceye beklerim”
(KÜTAHYA- ŞEYHLER BELDESİ
(Yüksek Lisans Tezi)
Zeynep ÇANLI
GÖNDEREN:EMEL ALTUNTAŞ)
Askerlik kutsal bir görev olduğu için askere gitme yaşına gelen gençlerde ayrı bir gurur olur. Askere gitmeyen erkeğe kız da verilmediği için gençler bir an önce askerliklerini yapıp gelmeyi düşünürler. Peygamber ocağına gidecek askerler için eğlenceler düzenlenir. Askere gidecek olan gençler için bir ay önceden hazırlıklar başlar. Gençler toplanıp kendi aralarında eğlenir. Köydeki asker yakınları askere gidecek gençleri yemeğe davet eder. Yakın çevresi
askere hediye götürmek için ziyaretlerde bulunur. Gömlek, iç çamaşırı, eşofman takımı gibi hediyeler götürülür. Gençler bir ay boyunca sadece yer içer ve gezerler. Askere gitmelerine az bir süre kaldığında aralarında anlaşıp bir gün belirlerler. O gün köyün düğün salonunda eğlence yaparlar. Gidecekleri günün akşamında vatana kurban oldukları için askere gidecek gençlere kına yakılır. Otogara konvoy halinde gidilir. Davulla zurnayla oynayıp halay çekerek
askerleri yolcu ederler.
Askere gidecek olan genç, önce yakın akraba çevresi, daha sonra
komsuları tarafından en sonunda da arkadasları tarafından her aksam bir eve
yemeğe çağrılır. Bu misafir olduğu yerlerde, evin en güzel yemekleri yapılır.
Daha sonra askere gidecek olan bu kimselere, yakın hediyeler getirir. Bir
büyük tepsiye önceden hazırlanmıs yazma, mendil, çorap, iç çamasırı, ve
gömlek ile pasta, börek ve baklava gibi yiyecekler konulur. Bu tepsinin üzerine
kırmızı bir pullu örtülür. Ayrıca askere para verenler de olur.
(AFYONKARAHİSAR- ÇAY İLÇESİ Y.L. TEZİ-Cemile Kocapınar)
GÖNDEREN: MERYEM ÜÇÜNCÜ
ŞEYHLER BELDESİ-HİSARCIK-KÜTAHYA
Askere uğurlamadan bir ay önce askeri, akrabaları, çevresi yemeğe çağırır.
Yörede buna “sıra tutmak” denir.
Askere gidecek olanlara gitmesinden 1- 2 gün önce köyün meydanında davul,
zurna çalınır, taklide dayalı gösteriler yapılır eğlenmesi sağlanır. Yörede askerlere uğurlamadan birkaç gün önce eğlenmeleri için tavuk, para gibi hediyeler
verilir. Onlar da tavukları yeyip, eğlenip, gezerler.
Askere “uğur parası” verilir ki bu para asker tarafından ancak parasız kalınca
harcanacak olan paradır.
Askere gidene havlu, çamaşır konur. Yolluk olması için 5-6 köy ekmeği
pişirilir. Bunlar bohçalanıp askere verilir.
Askere giden kişiyi uğurlamaya köylü davet beklemeden askerin evine gelir.
Gelenlere yemek verilir. Yemekten sonra askerin duasına durulur. Bu dua sanki askerin
ölmüşte duasına duruluyormuş hissi verir. Askere kına yakılır. Çünkü
askere giden kişi şehit olmak için gider. Adeta asker vatana kurban edilmistir. Kurban
edilmişlik durumu kına yakma ile pekiştirilmiştir.
Askerler, gidecekleri gün Haksız Hasan Dede’nin türbesinde toplanır.
Askerlerin toplanma yeri daha önceleri Işık Çakır’dır. Orada dede onların
“dualarını çeker”. Tekbir getirilir. Askerler Haksız Hasan Dede veya Hüseyin
Dede’den sunmak üzere türbelerin ardıcından, tüfelerinden -yörede küfer ve güfer
olarak da söylenmektedir- alıp cüzdanlarına koyarlar. Bunlar istenirse muska gibi
yapılır. Bunları yapan askerlerin askerliği boyunca her türlü zarardan korunacağına
inanılır. Bu askerler için “Düşman kurşuna dizse batmaz.” denir.
Türbenin etrafı üç veya beş kere dolanılıp ardında da tüm köylü, askerle helalleşerek,
dua ederek köyün çıkısına kadar askerleri yolcu etmeye gider.
Geçmiş zamanlarda askerler uğurlanırken askerin arkadaşlarından oluşan
seğmenler köyün meydanında toplanıp atış yaparlardı ve yürüyüş gösterilerinde
bulunurlardı. Bu sürede askerin annesi, nişanlısı, kız kardeşi deyişler atardı. Bu
deyişlerin biri su şekildedir:
“Asker yolu beklerim
Günü güne eklerim
Başkasına göz atmam
Sen dönünceye beklerim”
(KÜTAHYA- ŞEYHLER BELDESİ
(Yüksek Lisans Tezi)
Zeynep ÇANLI
GÖNDEREN:EMEL ALTUNTAŞ)